Dnia 19 marca 2024 roku Sąd Apelacyjny w Poznaniu wydał korzystny dla Klienta Kancelarii wyrok w sporze z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych na tle składem na ubezpieczenie zdrowotne. Sąd Apelacyjny oddalił w całości apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wcześniejszego wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu, w których uchylono decyzję stwierdzającą, że Klient Kancelarii jest dłużnikiem z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany został do zwrotu kosztów postępowania w obu instancjach. Wydany wyrok jest prawomocny.
W zaskarżonej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, iż Klient Kancelarii jest dłużnikiem z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne w związku z faktem jednoczesnego prowadzenia tzw. jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG oraz posiadania statusu wspólnika spółki komandytowej – co zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stanowiło samo w sobie odrębny, niezależny tytułu podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.
W ramach przeprowadzonego postępowania prawnicy departamentu procesowego Kancelarii Babiaczyk Skrocki i Wspólnicy wykazali jednakże, iż stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych było błędne, a zaskarżona decyzja pozbawiona podstaw faktycznych i prawnych. Z przedstawionego materiału dowodowego wynikało bowiem w sposób jednoznaczny, że ww. spółka komandytowa, pomimo jej formalnego zawiązania i zarejestrowania nie rozpoczęła nigdy wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie złożyła żadnej oferty i nie zawarła żadnej umowy oraz – co najważniejsze – nie uzyskała nigdy żadnego przychodu. Tym samym zaś, w świetle przywołanego w toku procesu orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnym fakt posiadania statusu wspólnika takiej spółki nie stał się nigdy tytułem do ubezpieczenia zdrowotnego.
W takim stanie faktycznym i prawnym, wobec bezspornego prawidłowego opłacania przez Klienta Kancelarii składek na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzenia tzw. jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG nie istniała nigdy podstawa do stwierdzenia jakiejkolwiek zaległości – co zaowocowało prawomocnym uchyleniem niekorzystnej decyzji.