Ustawą z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 Sejm dokonał istotnych zmian Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu postępowania cywilnego w zakresie możliwości wykorzystania nieruchomości jako zabezpieczenia wierzytelności oraz procedury egzekucji z nieruchomości.
Zgodnie z dodanym do Kodeksu cywilnego przepisem art. 3871 nieważna jest umowa, w której osoba fizyczna zobowiązuje się do przeniesienia własności nieruchomości służącej zaspokojeniu jej potrzeb mieszkaniowych w celu zabezpieczenia roszczeń niezwiązanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby, w każdym przypadku, gdy spełnione są określone w ww. przepisie warunki.
Zgodnie zaś z nowymi regulacjami w Kodeksie postępowania cywilnego w przypadku prowadzenia egzekucji z lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, licytacja takich nieruchomości może nastąpić tylko pod warunkiem, że wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi co najmniej równowartość jednej dwudziestej części sumy oszacowania.