Dnia 19 lutego 2025 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 grudnia 2024 roku o podmiotach obsługujących kredyty i nabywcach kredytów. Ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2167 z dnia 24 listopada 2021 r. w sprawie podmiotów obsługujących kredyty i nabywców kredytów.
Celem nowej regulacji jest w szczególności ochrona konsumentów będących kredytobiorcami przed skierowaną do ich majątku egzekucją w przypadku zaprzestania spłaty zobowiązań wobec banku. Ustawa wprowadza do ustawy o kredycie konsumenckim przepisy regulującej procedurę postępowania w przypadku powstania po stronie konsumenta zaległości z tytułu spłaty zobowiązań, do przestrzegania której zobowiązane będą banki oraz instytucje udzielające pożyczek. Procedura obejmować będzie w szczególności obowiązkową propozycję restrukturyzacji zadłużenia jako alternatywę dla sądowej egzekucji długu.
Niezależnie od tego ustawa reguluje działalność tak zwanych podmiotów obsługujących kredyty, polegającą na odzyskiwaniu od kredytobiorcy należności kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub związanych z tą umową, renegocjowaniu postanowień umowy o kredyt w zakresie wynikających z niej praw kredytodawcy lub renegocjowaniu postanowień umowy o kredyt, przyjmowaniu i rozpatrywaniu reklamacji i skarg, oraz informowaniu kredytobiorcy o zmianach sposobu spłaty kredytu lub stopy oprocentowania lub o należnościach i opłatach ponoszonych bezpośrednio przez kredytobiorcę. Prowadzenie takiej działalności wymaga uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego i przestrzegania uregulowanych w ustawie wymogów.
Czas i praktyka pokaże, na ile ustawa ta zapewni konsumentom rzeczywiste, rozsądne wsparcie w wyjściu z trudnej sytuacji finansowej, przy jednoczesnym zagwarantowaniu praw wierzycieli do skutecznego dochodzenia zaspokojenia swoich wierzytelności. Obecnie jednak, po analizie treści przepisów, rodzi się co do tego szereg daleko idących wątpliwości.