Począwszy od 24 września 2023 roku obowiązują dodane w drodze ustawy nowelizującej przepisy art. 37ea – 37eg ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, które przewidują możliwość uchwalenia przez radę gminy na wniosek inwestora Zintegrowanego Planu Inwestycyjnego oraz zawarcie przez gminę z inwestorem tak zwanej umowy urbanistycznej. Narzędzia te coraz bardziej zyskują na popularności wśród inwestorów, w szczególności tych realizujących przedsięwzięcia deweloperskie – a prawnicy Kancelarii Babiaczyk, Skrocki i Wspólnicy oferują jej Klientom kompleksowe wsparcie w tym zakresie. Wsparcie to obejmuje analizę prawnych uwarunkowań realizacji danej inwestycji, opracowanie projektu umowy urbanistycznej, konsultacje przy tworzeniu projektu Zintegrowanego Planu Inwestycyjnego oraz udział w negocjacjach z gminą i w procedurze uchwalania planu.
Dnia 28 stycznia 2025 roku doręczono nam decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu uwzględniającą w całości złożone przez prawników zespołu prawa administracyjnego i nieruchomości Kancelarii Babiaczyk, Skrocki i Wspólnicy odwołanie od niekorzystnej dla Klienta Kancelarii decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Począwszy od 2025 roku największe podmioty (zatrudniające ponad 500 pracowników i spełniające co najmniej jedno z dwóch kryteriów: suma bilansowa większa niż 25 mln EUR; przychody netto większe niż 50 mln EUR) mają obowiązek ujęcia w sprawozdaniach finansowych kwestii związanych zagadnień związanych z wdrażaniem rozwiązań w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska, zgodnie z Dyrektywą CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive).
W związku z szeregiem poważnych zastrzeżeń zgłaszanych przed branżę handlu detalicznego zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami zmieniona została data wejścia we życie nowelizacji ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.
Rok 2025 przynosi ze sobą szereg zmian w zakresie obowiązków podatkowych i składkowych, istotnych zwłaszcza dla przedsiębiorców.
Dnia 20 listopada 2024 roku w sprawie prowadzonej pod sygnaturą III CZP 20/23 Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów podjął uchwalę, zgodnie z którą niepodjęcie uchwały wspólnoty mieszkaniowej z powodu nieuzyskania większości głosów właścicieli lokali popierających uchwałę nie może prowadzić do uwzględnienia powództwa na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.