Dnia 15 lutego 2024 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu zapadł korzystny dla Klienta Kancelarii wyrok dotyczący wykonywania przepisów ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności.
Klientem Kancelarii jest spółka będąca właścicielem sieci sklepów wielkopowierzchniowych. Kanwą sprawy było stanowisko Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska wyrażone w protokole pokontrolnym, nakazujące Klientowi zmianę przyjętego sposobu obliczania opłat za marnowanie żywności na bardziej dla Klienta niekorzystny.
Istotą sporu jest sposób rozumienia ustawowej definicji marnowania żywności. W tej kwestii ukształtowały się w dotychczasowej praktyce sądowej dwie przeciwstawne linie orzecznicze: korzystna dla przedsiębiorców, w której sądy przyznają rację skarżącym, opierając się na literalnej wykładni pojęcia marnowania żywności oraz niekorzystna, zgodnie z którą ww. definicja jest niejednoznaczna i może być różnie interpretowana z punktu widzenia celów ustawy – a więc szerzej, niż to wynika z jej brzmienia.
Po zapoznaniu się z przedstawioną przez prawników departamentu prawa administracyjnego Kancelarii argumentacją Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu opowiedział się za pierwszą, korzystną dla Klienta wykładnią prawa. Sąd uznał, że literalne brzmienie definicji marnowania żywności jest jasne i nie daje pola do rozszerzającej wykładni. Skoro przepisy uznają żywność przeterminowaną za niebezpieczną, to oczywiste jest, że nie spełnia ona wymogów prawa żywnościowego, a zatem jej wycofanie z dystrybucji nie stanowi jej marnowania. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nie miał więc podstaw do wydania zarządzenia pokontrolnego w takim brzmieniu, jak to wcześniej zrobił i stąd podlegało ono uchyleniu.
Konsekwencją było wydanie wyroku uchylającego w całości niekorzystne dla Klienta Kancelarii zarządzenie pokontrolne i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu.