Dnia 16 listopada 2022 r. Sejm uchwalił ustawę o systemie teleinformatycznym do obsługi niektórych umów.
Regulacje tej ustawy stosować się mają do umów zlecenia i umów podobnych do umów zlecenia, umów o pracę oraz tzw. umów uaktywniających zawieranych w trybie art. 50 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi do lat trzech. Warunkiem zastosowania przepisów ustawy jest to, aby stroną takiej umowy był mikroprzedsiębiorca, rolnik albo osoba nieprowadząca działalności gospodarczej ani rolniczej.
Przewidziany przez ustawę system teleinformatyczny stworzyć ma i udostępnić Minister właściwy do spraw pracy.
Celem ustawy jest wprowadzenie ułatwień dla ww. podmiotów, zwłaszcza w zakresie obsługi administracyjnej związanej ze zgłaszaniem pracowników i zleceniobiorców do ZUS oraz prowadzeniem rozliczeń składowych i podatkowych. W zamierzenie autorów projektu ma to się między innymi przyczynić do ograniczenia szarej strefy, ale także do uwolnienia mocy tych przedsiębiorców, którzy już legalnie zatrudniają pracowników.
Abstrahując od wszelkich niewiadomych dotyczących praktycznych aspektów funkcjonowania przyszłego systemu, w związku z tak nakreślonymi celami ustawy i taką jej treścią zadać należy pytanie, dlaczego wprowadzane nią ułatwienia nie mają być dostępne także dla małych, średnich i dużych przedsiębiorców. Z całą pewnością wszak umożliwienie im zmniejszenia kosztów oraz poziomu biurokratycznej uciążliwości prowadzonej działalności także przyczyniłoby się do wzrostu gospodarczego, a w efekcie do powstawania nowych, produktywnych miejsc pracy.